Over mij

Hi! Leuk dat je een kijkje neemt in deze creatieve wereld.

Loran Leys (2001)

Als 20-jarige heb ik in de loop van mijn leven al veel moeten doorstaan. Hierin heeft kunst en cultuur een belangrijke rol gespeeld want het heeft me geholpen bij mijn persoonlijke groei. Zo kwam ik tot de ontdekking dat ik mezelf via kunst en cultuur visueel sterker kon uitdrukken. Met trots en blijdschap presenteerde ik in 2019 mijn Geïntegreerde Proef met als thema 'Transformatie' waarbij ik Grote Onderscheiding behaalde. Mijn interesseveld is breed en ik vind ik het leuk om bezig te zijn met eigen artistieke projecten.

Een blik in het verleden...

Doorheen mijn kinderjaren knutselde en tekende ik tijdens elk vrij moment. Ook op school zat ik vaak met potloden in de hand. In de derde kleuterklas kreeg iedereen de vraag wat hij of zij later wilde worden. Je mocht drie opties openhouden, leerkracht stak er met kop en schouders bovenuit.

"In de kleuterklas wist ik al dat ik leerkracht wilde worden. "

Toen ik naar het middelbaar ging had ik veel minder vrije tijd. Ik ben een harde werker, goede cijfers komen niet vanzelf. Ik zag nauwelijks nog ruimte voor ontspanning en dat begon zwaar te wegen op mijn mentale gezondheid.
Maar tijdens de les Plastische Opvoeding kon ik terug mijn creativiteit laten zien, elke opdracht sprak me aan. Opnieuw kon ik mijn gedachten weer even laten gaan en lekker wegdromen. Mijn docente was heel inspirerend. Het idee van 'niets moet en alles kan' is een fijne ingesteldheid dat me zeker vandaag de dag heeft verder gebracht. Zij heeft me (misschien onbewust) aan het denken gezet met idee om later met evenveel passie voor de klas te staan en dagelijks te doen wat ik graag doe.

In 2016 besloot ik dan ook om een andere weg in de slaan en te veranderen van studierichting. Ik ging van Humane Wetenschappen naar het kunstonderwijs. Ik weet nog heel goed het moment toen ik voor het eerst het atelier binnenliep. Dit voelde als thuiskomen, een rustige plek waar ik mezelf kon uitdrukken. Dit besef moment is enorm belangrijk geweest. Het was voor mij duidelijk dat ik de creatieve kant zou opgaan.

"Ik weet nog heel goed het moment toen ik voor het eerst het atelier binnenliep. Dit voelde als thuiskomen, een rustige plek waar ik mezelf kon uitdrukken. "

Wat heb ik die jaren in het kunstonderwijs ontzettend veel geleerd! Iedereen rondom mij zag me stralen en groeien. Mijn tekenvaardigheid en creativiteit werd naar een hoger niveau getild.

In 2020 begon ik te ontdekken dat het materiaal houtskool me erg fascineert. Ik begon spontaan portretten van mensen en (huis)dieren te tekenen voor zowel familie als vrienden. Dit werd erg goed ontvangen en uiteindelijk kwamen de aanvragen zelf tot bij mij. Via Facebook plaatste ik foto's van zowel het verloop als het eindresultaat. Op deze manier konden mensen zien dat het een proces is, want een tekening is opgebouwd uit meerdere lagen die worden afgewerkt tot in de kleinste detail. Het weergeven van de blik in de ogen, de huid of net die ene traan vind ik heel bijzonder.

Als mensen me vragen hoe lang ik aan een tekening heb gewerkt zeg ik; "Pure ontspanning is geen werk, dit is een moment voor mezelf. "

"Pure ontspanning is geen werk, dit is een moment voor mezelf. "

Enthousiast naar de toekomst toe...

Nu ben ik student leerkracht Plastische Opvoeding en Project Kunstvakken aan KdG in Antwerpen. Mijn droom is om na mijn bachelor nog verder te studeren voor Beeldende Therapie. Het lijkt me fantastisch om mensen te helpen met hun mentale gezondheid via de beeldende kunsten, want soms zijn de juiste woorden moeilijk te vinden. Je hoeft niet te kunnen tekenen om je gevoel tot bij een ander over te brengen.